< Terug naar blog pagina

Voor de nieuwe lezers, ik ben een enorme dierenvriend. De afgelopen twee jaar hebben wij door Europa gereisd en veel van onze vrije tijd gebruikt om dieren te helpen. Dieren zijn een enorme passie van mij. En nu maak ik daar eindelijk een prioriteit van in mijn leven.

Afgelopen zomer heb ik op een 50 tal kippen (en een aantal eenden) gepast voor iemand die op vakantie was. Aan het einde van de zomer heb ik een klein kuiken gevonden waarvan de familie was gestorven. Dit kuiken heb ik groot gebracht en is nu een prachtige haan met de naam Astrid.

Astrid heeft een hele tijd meegereisd in onze camper samen met de kat en de hond. Hij is een echte knuffelhaan geworden en heeft het liefste zorgzame karakter.

Geen ruimte

In februari hebben we, na slecht nieuws, besloten om terug naar Nederland te gaan. We zullen hier de komende maanden verblijven. In Nederland vind ik het camperleven stressvol. We kunnen niet veel op natuurplekken staan. Hierdoor kunnen de dieren niet lekker rondstruinen.

Voor Astrid is dit vooral sneu. Willem en Vicky kunnen we gerust een dagje in de camper opsluiten mits we ze extra aandacht geven en Vicky regelmatig uitlaten. Maar Astrid heeft scharrelruimte en tijd nodig.

Daarnaast merkte ik dat Astrid zich eenzaam begon te voelen. Hij wilde heel graag hennetjes om zich heen. Hij had behoefte aan zijn eigen dametjes verzorgen. Ook begon hij paringsgedrag te vertonen naar Vicky toe.

Omdat hij zich eenzaam voelde begon hij veel meer te kraaien. Ik vind een kraaiende haan op de achtergrond gezellig. Maar in een kleine ruimte is het erg luid en stressvol. Voor ons, en vooral voor Astrid.

Ik kon hem niet meer bieden wat hij nodig had. Ik heb geen grote tuin waar hij zijn eigen hennetjes kan houden. Dus ik ben op zoek gegaan naar een ander plekje voor mijn kereltje.

Astrid de knuffelhaan

Nieuw huisje

De zoektocht was erg stressvol voor mij. Ik wilde mijn haantje niet ergens zomaar dumpen. Ook wilde ik hem niet weggeven aan iemand die hem zou slachten. Dus ik heb weken gezocht voor een nieuw geschikt huisje. Dat was erg moeilijk. Niemand wilt een haan. Hanen zijn ongewenst en dat doet mij pijn. Daarnaast zocht ik een plekje waar ik hem tijdelijk kon brengen. Over een of twee jaar verwacht ik dat wij onze eigen plek zullen hebben. Een grote tuin is dan een voorwaarde. Dan zou ik Astrid op kunnen halen en zodat hij weer bij ons kan scharrelen.

Uiteindelijk heb ik toch een geschikte familie gevonden! Hij heeft de jack pot gewonnen. Astrid is verhuisd naar een gezin met 2 jonge kids die erg van kippen houden. Astrid heeft nu ook zijn eigen twee dametjes waar hij lekkere snacks voor kan vinden. Bij het ontmoeten van de twee hennen was het direct vanaf het begin perfect. De hennen zijn ook erg blij met de aanwezigheid van Astrid.

De kippetjes worden regelmatig naar binnen gesjouwd om te knuffelen door de kinderen. Astrid de knuffelhaan is dus perfect op zijn plek daar. Er is enkel een probleem. Hij is daar zo op zijn plek en de kinderen zullen zich aan hem hechten. Ik kan het (van mijzelf) niet maken om hem dan weer na een tijd weg te nemen…

Laatste woorden

Ik vond het enorm moeilijk om Astrid weg te geven. Nog steeds vind ik het soms heel zwaar. Ik mis hem enorm. Dieren zijn mijn passie en prioriteit. Het voelt ook een beetje als een verwaarlozing en opgeven voor mij (ik weet dat dit niet zo is, maar toch). Nu dat Astrid een nieuw huisje heeft ben ik ook erg opgelucht. Ik kon hem niet meer bieden wat hij nodig had, dus ik ben op zoek gegaan naar een beter alternatief.

Toen ik Astrid als kuiken in huis nam wist ik dat deze uitkomst een grote mogelijkheid zou zijn. Ik ben er van overtuigd dat elk soort dier een reizend bestaan zou kunnen hebben. Mits deze de juiste begeleiding heeft, de behoeften van het dieren worden voldaan en dat het karakter hier op aansluit. Voor Willem de kat en Vicky de hond is het leven in de camper geweldig. Voor Astrid jammer genoeg niet.

Ergens vind ik het ook stom van mezelf. Als ik niet zo goed afgestemd was op de behoeften en gedrag van dieren, had ik dit probleem niet gehad. Dan had Astrid nog bij ons gezeten en was ik blij. Maar juist omdat ik de stemming van de dieren om mij heen zo goed lees en aanvoel merk ik wanneer er iets niet juist is.

Camper haan
Van Life chicken

Wil jij op de hoogte blijven van nieuwe VanLife blogs?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *