Vroeger was ik een vleeseter. We hebben onder andere ook in Texas gewoond. Hoe ik me die tijd herinner is dat we regelmatig erg veel vlees aten. In een restaurant, de vele BBQ’s die er waren, etc. Enkel thuis aten we een ‘gewone’ hoeveelheid vlees.
Start van mijn reis naar duurzaamheid
Vijf jaar geleden ben ik begonnen aan mijn reis naar duurzaamheid. Dit bestond uit kritischer naar mijn eigen leven en consumeergedrag te kijken. Nooit ben ik een trend meid geweest. Shoppen vond ik altijd een enorm gedoe. Pas als ik het zoveelste gat in mijn kleding ontdekte, ging ik gericht op zoek naar een alternatief kledingstuk. Deze vond ik vaak in de kringloop. Het aanpassen van mijn kledingconsumptie was dus niet heel moeilijk.
Nieuwe spullen kocht ik eigenlijk ook amper. Vaak was MarktPlaats mijn go-to zoekplek. Dus eigenlijk was ik al erg goed bezig op het vlak van duurzaamheid.
Eetgewoontes
Na een half jaar in mijn proces ging ik kijken naar mijn eetgewoonten. Ik besloot om vegetarier te worden. Ik ben ‘cold turkey’ overgestapt. Geen vlees meer eten. Dit heb ik zeker een jaar gedaan. Gedurende dat jaar ben ik onbewust en langzaam meer vegan gaan eten. Uiteindelijk besloot ik bijna 4 jaar geleden om volledig te stoppen met dierlijke producten te eten. Drie jaar lang ben ik heel erg streng geweest. Omdat veel restaurants geen vegan eten aanbieden gingen we bijna nooit uit eten. Als we bij vrienden of familie waren, at ik soms niet mee als het eten niet vegan was. Als we een uitje hadden had ik mijn rugzak vol met snacks en eten zodat ik altijd iets mee had voor mezelf.
Voor sommige mensen werkt dit. Voor mij niet. Na drie jaar merkte ik dat ik niet uit keek naar uitjes, bezoeken of diner dates. Ik was gestressed als ik mijn eigen eten niet had kunnen voorbereiden. Ook vond ik het jammer als iemand speciaal voor mij een poging had gedaan om een vegan gerecht te maken, maar zich had vergist in een ingredient. Om dan een stuk taart af te wijzen waar toch veel moeite en liefde in zit? Dat vind ik moeilijk.
Een soort van Self Care
Sinds een half jaar ben ik wat minder streng voor mijzelf. Thuis eet ik nog volledig plantaardig. Buitenshuis kan het voorkomen dat ik toch een stukje cheescake eet op een verjaardag. Of de tapas van een Spaans restaurant mee eet. Of in Frankrijk een stukje zelfgemaakte kaas van de buurvrouw proef.
Nu dat ik dit mijzelf toelaat, merk ik dat ik meer geniet van kleine dingen. Ik ben niet steeds meer aan het stressen of er wel vegan opties zijn voor mij. Dit geeft mij zo veel rust. Ik weet dat mijn vrienden en familie moeite steken in gerechten koken, speciaal voor mij. Maar het is niet hun keuze, dus ik kan het ook niet verwachten.
Laatste woorden
Een vegan dieet kan best wel intens zijn. Om het voor mijzelf haalbaar en leuk te houden heb ik ervoor gekozen om wat minder streng te zijn. Ik denk dat ik nog 97% vegan eet. Als ik op pad ben probeer ik mijzelf aan te passen aan de situatie. Ergens vind ik het jammer dat dat moet, maar ik merk ook dat er steeds meer plekken en bedrijven zijn die ook vegan varianten aanbieden. Dus er is heel veel hoop!